Rezolucja posłanki Marianne Thyssen (EPP, BE) zawierająca stanowisko i zalecenia Parlamentu Europejskiego, wpisuje się w trwające prace przygotowawcze nad pogłębioną unią walutową i gospodarczą, w których uczestniczą przewodniczący Parlamentu Europejskiego, przewodniczący Rady i Komisji Europejskiej, szef Europejskiego Banku Centralnego oraz szef Eurogrupy.
Odpowiedzialność na poziomie wspólnotowym...
W rezolucji podkreślono zwłaszcza potrzebę zapewnienia legitymacji demokratycznej oraz zwiększonej odpowiedzialności wszystkich osób uczestniczących w procesie dalszego zacieśniania integracji gospodarczej i walutowej. Mimo, że integracja postępować będzie na poziomie wspólnotowym, należy zwiększyć zaangażowanie organów krajowych, a zwłaszcza parlamentów narodowych.
Parlament uważa, że należy wzmocnić rolę komisarza europejskiego do spraw gospodarczych i walutowych, czemu powinny towarzyszyć silne mechanizmy odpowiedzialności zarówno wobec Parlamentu Europejskiego, jak i Rady. Zwiększona odpowiedzialność publiczna i obowiązek ściślejszej współpracy z Parlamentem Europejskim powinny dotyczyć wszystkich uczestników procesu koordynacji polityki gospodarczej UE.
Parlament Europejski powinien organizować wysłuchania i wyrażać zgodę na powołanie osoby stojącej na czele europejskiego mechanizmu stabilności oraz szefa rady nadzorczej jednolitego mechanizmu nadzoru. Osoby te powinny składać regularne sprawozdania Parlamentowi.
Przed podjęciem obowiązków, wysłuchaniu przed Parlamentem Europejskim powinni podlegać również przedstawiciele Komisji Europejskiej w trojce (KE, MFW, EBC). Również na nich powinien ciążyć obowiązek składania regularnych sprawozdań.
... i zaangażowanie parlamentów narodowych
Należy zwiększyć udział parlamentów narodowych, tak by problematyka europejska była bardziej widoczna w debatach krajowych. Parlamenty narodowe powinny uczestniczyć w procesie przygotowywania przez rządy planów fiskalnych i planów reform przed ich przedłożeniem na forum Unii.
Przyszłość unii walutowej zaczyna się dziś
Rezolucja podkreśla, że rzeczywista unia gospodarcza i walutowa będzie wymagała zasadniczych zmian funkcjonowania Unii Europejskiej, dlatego wzywa, aby przejść ku prawdziwie federalnej Europie. Jednak obowiązujące obecnie ramy instytucjonalne i prawne Unii również pozwalają na dalszą integrację gospodarczą, dlatego Komisja powinna przedstawić listę obecnych inicjatyw ustawodawczych, których nie można opóźnić przez długoterminowe zmiany instytucjonalne.
Nowe inicjatywy legislacyjne w obecnych ramach prawnych pozwoliłyby na przykład na zwiększenie koordynacji w dziedzinie opodatkowania, ustanowienie paktu społecznego w celu wsparcia działań na rzecz zatrudnienia i świadczeń socjalnych, czy budżetu europejskiego finansowanego z zasobów własnych.
Europejski mechanizm stabilności oraz pakt euro plus, strategia „Europa 2020” i pakt na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia powinny zostać włączone w ramy prawne Unii Europejskiej, w miejsce obecnych uzgodnień międzyrządowych.
