W przyjętej w czwartek rezolucji Parlament wezwał kraje UE do zwalczania praktyk zwiększających niepewność zatrudnienia, takich jak umowy „zerogodzinowe”.
Parlament Europejski wzywa Komisję Europejską i kraje UE do zajęcia się kwestią wzrostu niepewności zatrudnienia i niestabilności pracy wynikającymi między innymi z nadużywania umów o pracę na czas określony w sektorze publicznym i prywatnym.
Projekt rezolucja przedłożyła parlamentarna komisja petycji, do której wpłynęło około osiemdziesięciu skarg w sprawie nieuczciwych i potencjalnie nielegalnych umów o pracę z całej UE, głownie z Włoch, Hiszpanii, Portugalii, Polski, Słowenii, Wielkiej Brytanii, Grecji i Francji.
Więcej inspekcji
Państwa członkowskie muszą zapewnić spójne przestrzeganie europejskiego prawa pracy i orzecznictwa, w tym precedensowego orzeczenia unijnego Trybunału Sprawiedliwości z 2014 roku dotyczącego pracy na czas określony, uważają posłowie. Jako naganną praktykę wskazują przede wszystkim tzw. umowy "zerogodzinowe”, czyli kontrakty bez minimalnej gwarantowanej liczby godzin pracy.
Przekształcanie powtarzających się umów na czas określony w umowy na czas nieokreślony, zgodnie z interpretacją Trybunału UE, powinno być praktyką stosowaną we wszystkich państwa UE i konsekwentnie włączaną do prawodawstwa krajowego.
Parlament chce też wzmocnienia kontroli w miejscu pracy, tak aby osoby zatrudnione na czasowe lub elastyczne umowy korzystali z co najmniej takiej samej ochrony jak inni pracownicy.
Posłowie domagają się w rezolucji:
- zapewnienia w prawie unijnym i krajowym jednakowej płacy za taką samą pracę w tym samym miejscu pracy;
- stosowania dyrektywy UE w sprawie czasu pracy wobec pracowników zatrudnionych na zerogodzinnych umowach o pracę, tak aby obejmowały ich przepisy dotyczące minimalnych okresów odpoczynku i maksymalnego czasu pracy;
- poprawy standardów zatrudnienia w niekonwencjonalnych miejscach pracy poprzez zapewnienie przynajmniej zestawu minimalnych standardów ochrony socjalnej, minimalnego poziomu wynagrodzenia i dostępu do szkoleń;
- zaprzestania wielokrotnego odnawiania umów na czas określony w celu zaspokojenia potrzeb, które nie mają charakteru tymczasowego, lecz mają charakter stały i stały;
- oceny ustawodawstwa dotyczącego niestabilnego, tymczasowego zatrudnienia pod kątem wpływu jakie wywiera ono na pracowników w zależności od ich płci w sytuacji, gdy kobiety stanowią nadreprezentowaną grupę w tej kategorii pracowników, która nadal będzie nadmiernie dotknięta tym problemem.
Rezolucja została przyjęta 312 głosami za przy 75 głosach przeciw i 155 wstrzymujących się.